Από τη στιγμή που... δεν θέλει η νύφη και ο
γαμπρός, το διαζύγιο είναι η ιδανική λύση. Τόσο για τον Παναθηναϊκό
(Φερέιρα) όσο και για τον Γιώργο Καραγκούνη. Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει
για τον (ανώδυνο) επίλογο που πρέπει να γραφεί για να αποφευχθούν τα
χειρότερα σε μια ήδη τεταμένη σχέση.
Ας πάρουμε τα δεδομένα: ο Φερέιρα δεν θέλει τον Καραγκούνη
στην ομάδα και ο Καραγκούνης δεν θέλει να γίνει ο... Αλβέρτης του
ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χρειάζονται
μακροσκελή σχόλια, απλά ένα διαζύγιο είναι η καλύτερη δυνατή λύση.
Εφέτος ο Φερέιρα φτιάχνει εξ ολοκλήρου από τα... χεράκια
του τον Παναθηναϊκό. Αυτός βρήκε τους παίκτες, αυτός βρήκε τις
(οικονομικές) λύσεις, αυτός έχει στο μυαλό του την ομάδα που θέλει να
δει στο γήπεδο τη νέα σεζόν. Σε αυτή ο Καραγκούνης δεν χωράει, όπως δεν
χωρούσε πέρυσι.
Ο Kαραγκούνης, από την πλευρά του, θεωρεί (και είναι δικαίωμά του) πως έχει ακόμα 1-2 χρόνια μπάλας έχοντας στην άκρη του μυαλού του το Μουντιάλ της Βραζιλίας, το οποίο θα είναι ο καλύτερος δυνατός επίλογος στην καριέρα του. Δεν είναι ο άνθρωπος που κοιτάζει τα λεφτά, δεν είναι αυτός που θα δημιουργήσει προβλήματα στα αποδυτήρια, είναι όμως αυτός που θέλει να παίζει μπάλα και δεν μπορεί να κάθεται στον πάγκο. Επίσης, δικαίωμά του.
Από τη στιγμή, όμως, που το αφεντικό (βλέπε Φερέιρα) δεν τον υπολογίζει γιατί θεωρεί ότι δεν ταιριάζει σε αυτό που θέλει να κάνει, τότε δεν χρειάζονται να μπαίνουν... τρίτα άτομα στη σχέση και να προσπαθούν να φέρουν πιο κοντά τις δύο πλευρές.
Η καυτή πατάτα στα χέρια του Αλαφούζου
Στην προκειμένη περίπτωση το τρίτο άτομο είναι ο Αλαφούζος, ο οποίος κρατώντας την "καυτή πατάτα" καλείται να πείσει τον Πορτογάλο προπονητή να ρίξει νερό στο κρασί του και να δεχθεί τον Καραγκούνη στο ρόστερ. Ωραία, πείτε ότι γίνεται αυτό, ο Φερέιρα αποφασίζει να κρατήσει τον "τυπάρα" και τη νέα σεζόν και όλα λήγουν με happy end. Τι γίνεται μετά;
Βάσει των όσων περιμένουμε να δούμε από τον Παναθηναϊκό του Πορτογάλου, ο Καραγκούνης δεν έχει θέση στην ενδεκάδα και θα μείνει στον πάγκο. Αυτομάτως σημαίνει ότι η γκρίνια θα κάνει την εμφάνισή της και ένας ισχυρός χαρακτήρας (και προσωπικότητα) όπως του Καραγκούνη δεν θα αποδεχθεί αυτό το ρόλο.
Γιατί να φύγει και γιατί να μείνει...
"Μα, είναι η σημαία του Παναθηναϊκού", είναι ο εύλογος αντίλογος. Αυτό, όμως, δεν εφιστά αναγκαστικό για τον Φερέιρα και τον κάθε Φερέιρα να χρησιμοποιεί έναν ποδοσφαιριστή που δεν είναι στα πλάνα του μόνο επειδή είναι ο άνθρωπος-σήμα κατατεθέν του νεότερου Παναθηναϊκού. Δεν είναι προτιμότερο ένα συναινετικό διαζύγιο και ένα φιλικό προς τιμή του (και φυσικά η προοπτική μιας μελλοντικής συνεργασίας από άλλο πόστο) παρά μία συνεργασία με προκαθορισμένη πορεία και ένα πικρό τέλος; Δεν είναι προτιμότερο τα χρήματα που θα διατεθούν για την παραμονή του Καραγκούνη να δοθούν για την απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή στα μέτρα και τις επιθυμίες του Φερέιρα; Δεν είναι προτιμότερο να χωρίσουν οι δρόμοι ανώδυνα;
Aυτά τα περί διαρκείας και χρησιμοποίησης του Καραγκούνη ως πόλο έλξης για να πωληθούν περισσότερα και να γραφούν κι άλλα μέλη στην Παναθηναϊκή Συμμαχία, τα ακούω βερεσέ. Αν παραμείνει, δηλαδή, ο Καραγκούνης αίφνης θα βρεθούν εκατοντάδες άτομα στα γραφεία για να αγοράσουν διαρκείας ή το σάιτ της Συμμαχίας θα "πέσει" από τους αλλοπαρμένους φίλους του Παναθηναϊκού που θα θέλουν να καταθέσουν τον οβολό τους επειδή ο "τυπάρας" θα συνεχίσει να φορά τη φανέλα στο στήθος;
Καλύτερα στην Αγγλία...
Ναι, ο Γιώργος Καραγκούνης αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου και δη του Παναθηναϊκού. Ναι, μία ενδεχόμενη απώλεια θα είναι πλήγμα, αλλά το καλύτερο -ειδικά για τον ίδιο- είναι να συνεχίσει κάπου αλλού την καριέρα του, πόσω μάλλον σε μια ανεπτυγμένη ποδοσφαιρικά χώρα όπως είναι η Αγγλία για παράδειγμα (αφού ακούγεται το όνομά του), εκεί όπου θα πάρει περισσότερες ευκαιρίες και θα συνεχίσει να κάνει αυτό που γουστάρει: να παίζει.
Οσον αφορά στον Παναθηναϊκό θα μάθει να ζει χωρίς τον Καραγκούνη όπως έμαθε να ζει με τόσους και τόσους που το έφερε η μοίρα και αποχώρησαν. Στο χέρι του Φερέιρα και της διοίκησης είναι να αποκτηθεί ένας παίκτης που ίσως προκαλέσει το ενδιαφέρον του κόσμου για διαρκείας και ενεργή συμμετοχή στην ομάδα και που θα μπορεί να καλύψει το κενό του αρχηγού της Εθνικής. Αυτό θα είναι το πραγματικό κέρδος για τον Παναθηναϊκό και για τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή.
Ο Kαραγκούνης, από την πλευρά του, θεωρεί (και είναι δικαίωμά του) πως έχει ακόμα 1-2 χρόνια μπάλας έχοντας στην άκρη του μυαλού του το Μουντιάλ της Βραζιλίας, το οποίο θα είναι ο καλύτερος δυνατός επίλογος στην καριέρα του. Δεν είναι ο άνθρωπος που κοιτάζει τα λεφτά, δεν είναι αυτός που θα δημιουργήσει προβλήματα στα αποδυτήρια, είναι όμως αυτός που θέλει να παίζει μπάλα και δεν μπορεί να κάθεται στον πάγκο. Επίσης, δικαίωμά του.
Από τη στιγμή, όμως, που το αφεντικό (βλέπε Φερέιρα) δεν τον υπολογίζει γιατί θεωρεί ότι δεν ταιριάζει σε αυτό που θέλει να κάνει, τότε δεν χρειάζονται να μπαίνουν... τρίτα άτομα στη σχέση και να προσπαθούν να φέρουν πιο κοντά τις δύο πλευρές.
Η καυτή πατάτα στα χέρια του Αλαφούζου
Στην προκειμένη περίπτωση το τρίτο άτομο είναι ο Αλαφούζος, ο οποίος κρατώντας την "καυτή πατάτα" καλείται να πείσει τον Πορτογάλο προπονητή να ρίξει νερό στο κρασί του και να δεχθεί τον Καραγκούνη στο ρόστερ. Ωραία, πείτε ότι γίνεται αυτό, ο Φερέιρα αποφασίζει να κρατήσει τον "τυπάρα" και τη νέα σεζόν και όλα λήγουν με happy end. Τι γίνεται μετά;
Βάσει των όσων περιμένουμε να δούμε από τον Παναθηναϊκό του Πορτογάλου, ο Καραγκούνης δεν έχει θέση στην ενδεκάδα και θα μείνει στον πάγκο. Αυτομάτως σημαίνει ότι η γκρίνια θα κάνει την εμφάνισή της και ένας ισχυρός χαρακτήρας (και προσωπικότητα) όπως του Καραγκούνη δεν θα αποδεχθεί αυτό το ρόλο.
Γιατί να φύγει και γιατί να μείνει...
"Μα, είναι η σημαία του Παναθηναϊκού", είναι ο εύλογος αντίλογος. Αυτό, όμως, δεν εφιστά αναγκαστικό για τον Φερέιρα και τον κάθε Φερέιρα να χρησιμοποιεί έναν ποδοσφαιριστή που δεν είναι στα πλάνα του μόνο επειδή είναι ο άνθρωπος-σήμα κατατεθέν του νεότερου Παναθηναϊκού. Δεν είναι προτιμότερο ένα συναινετικό διαζύγιο και ένα φιλικό προς τιμή του (και φυσικά η προοπτική μιας μελλοντικής συνεργασίας από άλλο πόστο) παρά μία συνεργασία με προκαθορισμένη πορεία και ένα πικρό τέλος; Δεν είναι προτιμότερο τα χρήματα που θα διατεθούν για την παραμονή του Καραγκούνη να δοθούν για την απόκτηση ενός ποδοσφαιριστή στα μέτρα και τις επιθυμίες του Φερέιρα; Δεν είναι προτιμότερο να χωρίσουν οι δρόμοι ανώδυνα;
Aυτά τα περί διαρκείας και χρησιμοποίησης του Καραγκούνη ως πόλο έλξης για να πωληθούν περισσότερα και να γραφούν κι άλλα μέλη στην Παναθηναϊκή Συμμαχία, τα ακούω βερεσέ. Αν παραμείνει, δηλαδή, ο Καραγκούνης αίφνης θα βρεθούν εκατοντάδες άτομα στα γραφεία για να αγοράσουν διαρκείας ή το σάιτ της Συμμαχίας θα "πέσει" από τους αλλοπαρμένους φίλους του Παναθηναϊκού που θα θέλουν να καταθέσουν τον οβολό τους επειδή ο "τυπάρας" θα συνεχίσει να φορά τη φανέλα στο στήθος;
Καλύτερα στην Αγγλία...
Ναι, ο Γιώργος Καραγκούνης αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι της σύγχρονης ιστορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου και δη του Παναθηναϊκού. Ναι, μία ενδεχόμενη απώλεια θα είναι πλήγμα, αλλά το καλύτερο -ειδικά για τον ίδιο- είναι να συνεχίσει κάπου αλλού την καριέρα του, πόσω μάλλον σε μια ανεπτυγμένη ποδοσφαιρικά χώρα όπως είναι η Αγγλία για παράδειγμα (αφού ακούγεται το όνομά του), εκεί όπου θα πάρει περισσότερες ευκαιρίες και θα συνεχίσει να κάνει αυτό που γουστάρει: να παίζει.
Οσον αφορά στον Παναθηναϊκό θα μάθει να ζει χωρίς τον Καραγκούνη όπως έμαθε να ζει με τόσους και τόσους που το έφερε η μοίρα και αποχώρησαν. Στο χέρι του Φερέιρα και της διοίκησης είναι να αποκτηθεί ένας παίκτης που ίσως προκαλέσει το ενδιαφέρον του κόσμου για διαρκείας και ενεργή συμμετοχή στην ομάδα και που θα μπορεί να καλύψει το κενό του αρχηγού της Εθνικής. Αυτό θα είναι το πραγματικό κέρδος για τον Παναθηναϊκό και για τον ίδιο τον ποδοσφαιριστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου